Σε απάντηση της δημόσιας πρόσκλησης σχετικά με την επίσκεψη του κυβερνητικού κλιμακίου στην περιοχή μας, σας δηλώνω τα εξής:
Η ετοιμότητα μας υφίσταται από καιρό και ελπίζουμε να βρούμε ευήκοα ώτα, επειδή πιστεύουμε ότι τα περιθώρια για τον τόπο μας πλέον στένεψαν επικίνδυνα.
Στις προτάσεις διεκδίκησης εννοείται πως ο πρόλογος μας είναι πάντα το φράγμα Νεστορίου. Θεωρούμε πως εάν ο στόχος αυτής της συνάντησης είναι ουσιαστικός, είναι η τελευταία ευκαιρία να γίνει κατανοητό πως δεν πάει άλλο. Έχουν γραφεί άπειρες σειρές στο βιβλίο της ιστορίας που τιτλοφορείται «Φράγμα Νεστορίου». Αύριο θα δοκιμαστεί η σοβαρότητα και οι προθέσεις της κυβέρνησης. Εάν όχι τώρα, πότε;
Στις προτάσεις μας θα συμπεριλάβουμε την ανάδειξη του τουριστικού και πολιτιστικού προϊόντος του Δήμου μας και του Γράμμου γενικότερα.
Στα λίγα λεπτά που μας αναλογούν, θα καταθέσουμε αρκετά ώριμα έργα προς χρηματοδότηση. Στην ακριτική περιοχή όπου βρισκόμαστε, η κυβέρνηση πρέπει να στέκεται αρωγός και να ενισχύει του φύλακες των «Θερμοπυλών». Πρόκειται για προτάσεις που επεξεργάστηκαν και στοιχειοθετήθηκαν με έρευνα, εμπειρία, γνώση, όραμα, ετοιμότητα και τεχνική αρτιότητα. Κάθε φάκελος, θα παραδοθεί στο αντίστοιχο αρμόδιο υπουργείο διευκολύνοντας τους υπεύθυνους των Αθηνών να ανταποκριθούν δεόντως.
Θέλω όμως να τονίσω στο κλείσιμο ότι: Αργήσαμε πολύ σαν νομός να αντιληφθούμε τον κατήφορο που μας περίμενε. Τα αντανακλαστικά φορέων και κοινωνίας, δεν ήταν τα κατάλληλα έτσι ώστε να προλάβουμε την κατρακύλα σε οικονομικό, αναπτυξιακό και δημογραφικό επίπεδο. Έχοντας κάνει λάθος διαγνώσεις, οδηγηθήκαμε σε ακόμη πιο λαθεμένες αγωγές και θεραπείες. Επιμέναμε σε τετριμμένα και περιορισμένα φάσματα προτάσεων και λύσεων. Και εξηγούμαι: Είναι σαφέστατο ότι οι τρεις άξονες που κινούμαστε τόσα χρόνια πρέπει να υποστηριχτούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Μιλάω βέβαια για τον πρωτογενή τομέα, τον τουρισμό συμπεριλαμβανομένου του πολιτισμού και τη γούνα. Δεν γίνεται όμως πλέον να συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι με αυτούς τους τρεις τομείς θα αλλάξουμε δραματικά την ζοφερή κατάσταση. Καλά και επιθυμητά τα εν λόγω αντικείμενα, αλλά δεν αρκούν. Τα τελευταία έτη ο κόσμος άλλαξε με ραγδαίους ρυθμούς. Η θεωρία της επιταχυνόμενης εξέλιξης μας αφήνει πάντα ενεούς. Η παγκόσμια οικονομία είναι πλέον μια εντελώς νέα οικονομία. Τα περιζήτητα επαγγέλματα είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που επικρατούσαν για πολλές δεκαετίες. Σήμερα η νέα οικονομία κινείται με τεχνολογία, με ψηφιακή λογική, με τεχνητή νοημοσύνη με νέους παίκτες από κράτη όπως η Κίνα και η Ινδία που πρωτοστατούν χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα κάποιος να μπορεί να τους σταματήσει. Εμείς ως περιοχή, για πρώτη φορά βρισκόμαστε σε δίκαιη θέση δυνατότητας διεκδίκησης, συγκρινόμενοι με το υδροκέφαλο κέντρο. Τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 ήταν αφελές να διεκδικούμε οικονομική ανάπτυξη με επενδύσεις που κατευθύνονταν σε μεγάλες πόλεις. Τι να πρότεινε ο εκάστοτε αρμόδιος υπουργός, να μετέφερε λιμάνια και καράβια; Τι να υπόσχονταν, ανέγερση εργοστασίων στην Καστοριά που μόνο το κόστος μεταφοράς πρώτων υλών και μετά των έτοιμων προϊόντων πίσω στην αγορά θα εξαΰλωνε τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος από τα «αποδυτήρια»;
Τώρα όμως, με τη σημασία που απέκτησε η καινοτομία στην τεχνολογία και την αξία των νέων αντικειμένων που κυριαρχούν ως υπηρεσίες και προϊόντα στον κόσμο της έρευνας, της τεχνολογίας και της ψηφιακής μετάβασης, η περιφέρεια και συγκεκριμένα η Καστοριά, έχει τις ίδιες -ίσως και περισσότερες- δυνατότητες ακόμη και από την Αθήνα. Με καλές υποδομές στις τηλεπικοινωνίες και τα δίκτυα, με ορθή διαχείριση, με καλή φιλοξενία και πολιτική βούληση από την κεντρική κυβέρνηση, η Καστοριά μπορεί διδασκόμενη από τη μακρινή Silicon Valley να μεγαλουργήσει και να προσελκύσει επιστήμονες, νέα παιδιά που θέλουν να έχουν εκτός των άλλων και ένα πολύ καλό και ανθρώπινο επίπεδο ποιότητας ζωής. Οι νέοι θα έρθουν όταν στην Καστοριά μπορούν να βρουν μια καλή, σύγχρονη και αποδοτική εργασία. Θα έρθουν, γιατί βαρέθηκαν να κάνουν καθημερινά ολόκληρο ταξίδι για να φτάσουν στη δουλειά ή άλλο προορισμό μέσα στις αχανείς πόλεις που αναγκάζονται να ζούνε. Θα έρθουν γιατί αντιλαμβάνονται ότι η κλιματική κρίση τους απειλεί με εφιαλτικά σενάρια στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Και εάν έρθουν οι νέοι, θα κάνουν οικογένεια. Και εάν γίνουν οικογένειες, θα γεμίσουν παιδιά τα σχολεία. Και αν έχουμε παιδιά στα σχολεία, τότε έχουμε μέλλον.
Αυτό λοιπόν που προτείνουμε εμείς εν κατακλείδι, είναι ΟΡΑΜΑ. Εάν αποκτήσουμε όραμα, το μόνο που μένει, είναι να το μεταγγίσουμε και να το μεταλαμπαδεύσουμε στους αρμοδίους της κυβέρνησης. Μετά, το μέλλον είναι θέμα απλά πολιτικής βούλησης.
Χρήστος Γκοσλιόπουλος
Δήμαρχος Νεστορίου
