Πέρασαν 16 χρόνια από την ημέρα που ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης υποκλίθηκε στον Ότο Ρεχάγκελ και τους σύχρονους Ολύμπιους θεούς του – Θυμηθείτε τις αλησμόνητες στιγμές του τελικού που άφησε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στο νου και την καρδιά των Ελλήνων

Ποιος δεν γνωρίζει την παραβολή της Παλαιάς Διαθήκης με τον Δαβίδ και τον Γολιάθ; Ποιος δεν έχει ακούσει το κατόρθωμα, του μικρόσωμου Δαβίδ ο οποίος με μια σφεντόνα έριξε νεκρό τον τρομερό πολεμιστή και γίγαντα Γολιάθ;

Πριν από ακριβώς 16 χρόνια συνέβη ένα μοναδικό αθλητικό παραμύθι όμοιο με την αφήγηση από τις Γραφές. Ένα ποδοσφαιρικό έπος που εκτόξευσε τους απανταχού Έλληνες στον έβδομο ουρανό. Μια απίστευτη Οδύσσειά ενός αουτσάιντερ που πήγε κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και τις προβλέψεις.

Ήταν βράδυ Κυριακής και το ημερολόγιο έγραφε 4 Ιουλίου του 2004. Όμως εκείνη η καλοκαιρινή βραδιά ήταν εμποτισμένη με ένα διαφορετικό άρωμα. Το άρωμα της δόξας και του απόλυτου θριάμβου. Ήταν καταδικασμένη και θαρρείς θεϊκά προορισμένη να καταγραφεί ως η πιο χρυσή βραδιά στα ποδοσφαιρικά χρονικά της χώρας. Αναμφίβολα, το έπος της 4ης Ιουλίου δεν θα περάσει ποτέ στη λήθη του χρόνου.

Ηττοπάθεια, φωνές, παράπονα, κριτική (ειδικά μετά και τις πρώτες αποτυχίες), συνέθεταν το σκηνικό όσων μοιρολατρικά δέχονταν το πεπρωμένο. Μόνο που αγνόησαν πως η στρογγυλή θεά πράττει πάντα σύμφωνα με τη δική της βούληση. Στη δεύτερη μόλις παρουσία της σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ όχι απλά άγγιξε το όνειρο, αλλά του έδωσε αληθινή σάρκα και οστά. Όταν το «εγώ» υποτάχτηκε στο «εμείς», άρχισε η… εκτόξευση!

Το ταξίδι προς το όνειρο

Πορτογαλία – Ελλάδα 1-2: Η αρχή το ήμισυ του παντός

Στο ματς της πρεμιέρας κόντρα στην οικοδέσποινα χώρα, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έκανε ποδαρικό με το… δεξί. Μόλις στο 7’ ο Καραγκούνης άνοιξε το σκορ με μακρινό σουτ, στο 51’ ο Μπασινάς πέτυχε το 0-2 με πέναλτι που κέρδισε ο Σεϊταρίδης από τον Κριστιάνο Ρονάλντο με τον τελευταίο να μειώνει σε 2-1 στις καθυστερήσεις. Το «πειρατικό» είχε ρίξει την πρώτη κανονιά στις ακτές της Πορτογαλίας…

Ελλάδα – Ισπανία 1-1: «Χ»αριστέας πρόκρισης

Οι Ισπανοί ήταν από τα φαβορί για τον τίτλο, προηγήθηκαν στο 28’ με τον Μοριέντες, αλλά στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου ο ‘El Mago’ Βασίλης Τσιάρτας με μια μαγική μπαλιά 30 μέτρων βρήκε τον Χαριστέα κι ο τελευταίος νίκησε τον Κασίγιας για το 1-1… Πλέον η πρόκριση στους ‘8’ ήταν πιο ορατή απο ποτέ!

Ρωσία – Ελλάδα 2-1: Η «γλυκιά» ήττα

Ο θρίαμβος της πρεμιέρας απέναντι στους διοργανωτές Πορτογάλους και η απίθανη ισοπαλία απέναντι στην Ισπανία είχαν φέρει τη «γαλανόλευκη» μπροστά σε μια υπερβατική πρόκριση στους 8 της διοργάνωσης. Άλλο που στη συνέχεια όλα αυτά έμοιαζαν απλά ως η αρχή…

Για την τελευταία αγωνιστική του ομίλου, στις 20 Ιουνίου, στο Φάρο της Πορτογαλίας, αντίπαλος της ομάδας του Ότο Ρεχάγκελ ήταν η Ρωσία, που ήθελε τη νίκη για να ελπίζει. Μόλις στο 2’ ο Κιριτσένκο έκανε το 1-0, ενώ ο Μπουλίκιν (17’) νωρίς-νωρίς «στρίμωξε» την Εθνική στον τοίχο.

Την ίδια ώρα, η Ισπανία (5β) και η Πορτογαλία (4β) ήταν ισόπαλες και η Ελλάδα χρειαζόταν αποτέλεσμα για να συνεχίσει στην επόμενη φάση. Ωστόσο αυτό δεν κρίθηκε απαραίτητο! Η ομάδα του Σκολάρι επικράτησε με 1-0, άφησε τους «φούριας ρόχας» ισόβαθμους με την Εθνική και μειονεκτούντες απέναντί της και το γκολ του Βρύζα (44’), με το οποίο διαμορφώθηκε το 2-1, δεν είχε πια καμία σημασία!

Γαλλία – Ελλάδα 0-1: Χαριστέας και φύγαμε για ημιτελικό

Η Εθνική μας… ξέρανε την Γαλλία του τεράστιου Ζιντάν και ήταν εκείνη που προκρίθηκε στα ημιτελικά της διοργάνωσης.

Στο 65′ όταν ο Ζαγοράκης, άδειασε τον Λιζαραζού και με σέντρα ακριβείας έστειλε την μπάλα στο κεφάλι του Χαριστέα και από εκεί κατευθύνθηκε στα δίχτυα του Μπαρτέζ.

Περίπου 6.000 Έλληνες έζησαν τις καλύτερες μέρες του ελληνικού ποδοσφαίρου στο «Ζοσέ Αλβαλάδε». Τουλάχιστον, μέχρι εκείνη τη στιγμή

Ελλάδα – Τσεχία 1-0: Το ασημένιο γκολ του Τραϊανού

Ο Τσιάρτας εκτέλεσε το κόρνερ από τα δεξιά στο τελευταίο λεπτό της παράτασης, ο Δέλλας σηκώθηκε στο πρώτο δοκάρι και με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και τους Έλληνες στα ουράνια για ξέφρενα πανηγύρια σε όλο τον πλανήτη και την Εθνική στον τελικό του Euro 2004.

Πορτογαλία – Ελλάδα 0-1: «Να το, το πειρατικό»

Η καρδιά των Ελλήνων (είτε δια της φυσικής τους παρουσίας, είτε δια των τηλεοράσεων) χτυπούσε στο κατάμεστο Στάδιο «Ντα Λουζ» της Λισαβόνας.

Επί 55 ολόκληρα λεπτά το παιχνίδι δεν είχε καμία διακύμανση στο σκορ παραμένοντας κολλημένο στο 0-0. Χρειάστηκε ένα μόλις λεπτό, ένα κόρνερ του Άγγελου Μπασινά και μια  «αγγελική»  κεφαλιά από τον Άγγελο Χαριστέα  για να υποτάξει για δεύτερη φορά σε εκείνη τη διοργάνωση την διοργανώτρια Πορτογαλία.

Οι 11 Ολύμπιοι Θεοί του Γερμανού τεχνικού είχαν ήδη γράψει με ανεξίτηλα γράμματα το όνομα τους σε ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα στα χρονικά της στρογγυλής θεάς.

Το κλάμα του Κριστιάνο Ρονάλντο

Η Εθνική Ελλάδος δικαιούται και για ένα επιπλέον λόγο να περηφανεύεται, καθώς μετά το τελευταίο σφύριγμα του τελικού,  ο νεαρός τότε σταρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Κριστιάνο Ρονάλντο ξέσπασε σε κλάματα!

 

Όσοι ανασύρουν αυτές τις στιγμές από τα βάθη του μυαλού τους ακόμη και σήμερα συγκινούνται. Πώς να γίνει άλλωστε διαφορετικά; Αυτό που ακολούθησε δεν μπορεί εύκολα να περιγραφεί με λόγια.

Ένα ολόκληρο έθνος αγκαλιασμένο, πιασμένοι χέρι-χέρι, γνωστοί και ξένοι, τραγουδούσαν και χόρευαν συρτάκι στους δρόμους, στις πλατείες, όπου υπήρχε ελληνισμός. Οι ιαχές τους έγιναν ένα με τη φωνή του  Διονύση Σαββόπουλου, που μας προέτρεπε  στη διαπασών: «Ας κρατήσουν οι χοροί…».

Χοροί που κράτησαν μέχρι και σήμερα, 16 χρόνια μετά… Μεγαλώσαμε, αλλάξαμε, αναθεωρήσαμε καταστάσεις, ορισμένες στιγμές απωλέσαμε ακόμη και το χαμόγελο μας. Ποτέ ωστόσο δεν λησμονήσαμε τους ποδοσφαιρικούς μας ήρωες που μου έκαναν να βροντοφωνάξουμε με υπερηφάνεια «Ελλάς!».