Την Κυριακή τιμούμε την ‘μάνα’. Αυτή την σιωπηλή, ανεξάντλητη πηγή ζωής και δύναμης. Ανάμεσα τους η τραγική Μικρασιάτισσα μάνα που άπλωσε, σαν όλες τις μάνες του κόσμου, τις φτερούγες της για να προστατέψει τα παιδιά της σε μια μακριά πορεία ξεριζωμού και προσφυγιάς αφήνοντας πίσω τη φωτιά και τα ποτάμια αίματος που οι ισχυροί της γης προκάλεσαν.

100 χρόνια μετά, η Μικρασιάτισσα μάνα είναι το σύμβολο της θυσίας, αυτή που οδήγησε τον τρισχιλιόχρονο οδίτη της Ανατολής στην αναγέννηση, στην δημιουργία της σύγχρονης Ελλάδας.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μάνες της γης! Κουράγιο και δύναμη σε όσες μάνες και σήμερα αγωνίζονται για τα ίδια προαιώνια δίκαια, το ύψιστο δικαίωμα στη ζωή. Σε όσες αναγκάζονται να ξεριζώνονται θύματα της μάχης για κυριαρχία και πλούτο των ολίγων.