Σχόλιο σέ ἕνα βιντεοσκοπημένο μαθητικό «ἀντιπολεμικό μήνυμα» τοῦ Μητροπολίτου Καστορίας Καλλινίκου.
Πολύ εὐχάριστη ἔκπληξη μοῦ προξένησε ἡ μικροῦ (ἐλαχίστου) μήκους ταινία (βιντεάκι-σποτάκι), τό «ἀντιπολεμικό μήνυμα» ὅπως τό ὀνομάζουν οἱ παραγωγοί του, πού παρήγαγε τό 3ο Δημοτικό Σχολεῖο Ἄργους Ὀρεστικοῦ μέ θέμα τήν ἀγάπη καί τήν εἰρήνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἐθνῶν, μάλιστα δέ τῶν Οὐκρανῶν καί τῶν Ρώσων, πού μοιάζουν μεταξύ τους, ἀφοῦ τελικά εἴμαστε ὅλοι ἀδέλφια.
Ἡ ταινία (τό βιντεάκι-σποτάκι) πού διαρκεῖ μόλις λίγο παραπάνω ἀπό ἕνα λεπτό (!) ἀποτελεῖ, κατά τήν ἄποψή μου, μιά εἰρηνική βόμβα μεγατόνων πού διαλύει τίς προπαγανδιστικές ἄμυνες τῶν πολεμοχαρῶν.
Μέ πολύ ἔξυπνο καί χαριτωμένο τρόπο ἀναδεικνύει τήν εὐλογία τῆς εἰρήνης καί καταδεικνύει τήν κόλαση τοῦ πολέμου, κόλαση πού ἐκφράζει τίς ψυχές καί τίς διάνοιες τῶν φιλοπόλεμων ἀνθρώπων καί κυρίως τῶν φιλοπόλεμων ἡγετῶν.
Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται μιά τριάδα παιδιῶν-ἀρτοποιῶν πού ζυμώνουν τό ἀλεύρι μέ τό νερό γιά νά κάνουν τό ζυμάρι, γιά νά ψηθεῖ καί νά γίνει ἄρτος. Ἀμέσως μετά παρουσιάζεται δεύτερη τριάδα παιδιῶν πού ἐπίσης ζυμώνουν. Ἡ πρώτη τριάδα φορᾶ καπέλα ἀρτοποιοῦ μέ τήν σημαία τῆς Οὐκρανίας καί ἡ δεύτερη τριάδα φορᾶ ἴδια καπέλα μέ σημαία τήν Ρωσίας.
Ἔκπληκτος ὁ θεατής παρατηρεῖ στήν συνέχεια ὅτι τά τρία καί τά ἄλλα τρία παιδιά ἀποτελοῦν τρία ζεύγη δίδυμων παιδιῶν πού μοιάζουν φυσικά μεταξύ τους, εἶναι ἴδια.
Στήν συνέχεια τά παιδιά, ἀνά ζεύγη δείχνουν τήν ὁμοιότητά τους, ἀγκαλιάζονται, καί στό τέλος ὅλα μαζί, καί τά ἕξι, συνεχίζουν τό ζύμωμα τοῦ ζυμαριοῦ γιά νά παρασκευάσουν τόν ἄρτο, τό σύμβολο τῆς ζωῆς.
Τά γελαστά καί χαριτωμένα πρόσωπα τῶν παιδιῶν μέ τά καθαρά μάτια, τό χαρούμενο φιλανδικό τραγούδι πού ἀκούγεται, ἡ εἰρηνική καί ζωτικῆς σημασίας ἐνασχόλησή τους μέ τήν παρασκευή τοῦ ἄρτου, δίνουν στό σκηνικό μιά ἰδιαιτέρως εὐχάριστη, εἰρηνική, δημιουργική, ἀδελφική, ἐνθουσιώδη ἀτμόσφαιρα, θά λέγαμε μιά παραδείσια κατάσταση.
Ἀντιθέτως, οἱ σκηνές τοῦ πολέμου πού ἔρχονται αὐτομάτως καί ἀβιάστως στόν νοῦ τοῦ θεατῆ, τίς ὁποῖες βλέπουμε στίς τηλεοράσεις τόν τελευταῖο καιρό, καταδεικνύουν τήν σκληρότητα καί τόν παραλογισμό τοῦ πολέμου καί τήν κόλαση πού ἐπικρατεῖ στίς ψυχές καί τά μυαλά τῶν φιλοπόλεμων ἀνθρώπων.
Καί θαυμάζει ὁ θεατής, γιατί τελικά ὁ παράδεισος καί ἡ κόλαση βιώνονται ἀπό τήν ζωή αὐτή, ἀφοῦ ὁ παράδεισος καί ἡ κόλαση δέν εἶναι μελλοντικές ἐξωτερικές καταστάσεις, ἀλλά τήν ἀρχή τους ἔχουν στήν ζωή αὐτή, στίς ψυχές, τίς διάνοιες καί τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, μάλιστα δέ τῶν ἡγετῶν, μέ τήν καλλιέργεια τῶν θηριωδῶν παθῶν, καί δή τῆς πλεονεξίας καί τῆς ἀλαζονείας.
Ὁ ἅγιος Σωφρόνιος ὁ ἁγιορείτης (Ρῶσος τήν καταγωγή, ἁγιορείτης μοναχός, ἱδρυτής Ἱερᾶς Μονῆς στήν Ἀγγλία) σέ ἕνα προσφάτως ἐκδοθέν βιβλίο του (Πνευματικά κεφάλαια) ἀναφέρεται στήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, γράφοντας: «Ὁ Θεός γιά τόν ἄνθρωπο στόν κόσμο αὐτό δημιούργησε πατέρα καί υἱό καί ὄχι δοῦλο καί μισθωτό… Ἡ δουλεία προῆλθε ἀπό τήν ἔχθρα τῶν ἀνθρώπων μεταξύ τους, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας ἄρχισαν νά πολεμοῦν ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου καί ὁ ἕνας νά ὑποδουλώνει τόν ἄλλον. Καί ἡ ὑποδούλωση προῆλθε ἀπό τήν φτώχεια καί τήν ἀνεπάρκεια, πού ἄρχισαν νά ἐπικρατοῦν στούς ἀσθενεστέρους, λόγῳ τῆς ἀπληστίας καί τῆς πλεονεξίας τῶν ἰσχυροτέρων… Χωρίς βία καί φτώχεια κανένας δέν θά γινόταν οὔτε δοῦλος οὔτε μισθωτός».
Πάντως, τό μαθητικό αὐτό βιντεάκι διδάσκει χωρίς νά ἠθικολογεῖ, καταδικάζει χωρίς νά κρίνει, ἐμπνέει χωρίς νά φωνάζει, ἐμβαθύνει χωρίς νά πλατιάζει, καθηλώνει χωρίς νά ἀπαιτεῖ.
Ἀξίζουν συγχαρητήρια στούς ἐκπαιδευτικούς καί τούς μαθητές τοῦ 3ου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἄργους Ὀρεστικοῦ.
*
Σκέφτομαι ὅμως καί κάτι ἄλλο. Βλέπουμε νά ἀναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ἤ νά ἀνατίθενται εἰρηνικές ἀποστολές σέ διάφορα κράτη μέ βεβαρυμένο ἕως πολύ βεβαρυμένο μέ πολέμους παρελθόν καί ὄχι στήν φιλειρηνική Πατρίδα μας. Τό λέω αὐτό ὄχι ἀπό ἀπόψεως θρησκείας -ἀφοῦ δέν ὑπάρχουν, ὅπως ἀποδεικνύεται, «χριστιανικά κράτη», ἁπλῶς ὑπάρχουν κράτη μέ χριστιανούς ἤ μή πολίτες- ἀλλά ἀπόψεως ἱστορίας.
Θά πρότεινα, λοιπόν, τό βιντεάκι αὐτό (πιθανόν καί ἄλλα παρόμοια, ἄν ὑπάρχουν) νά χρησιμοποιηθεῖ ἀπό τούς Καστοριανούς -ἄν ὄχι καί ἀπό τούς ἄλλους Ἕλληνες- στίς ἐπαφές τους μέ τούς ἀδελφούς μας Οὐκρανούς καί Ρώσους, μέ τούς ὁποίους τόσα χρόνια ἔχουν ἐπικοινωνία καί εἰρηνικές συναλλαγές, γιά νά τούς δείξουν τά αἰσθήματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γενικότερα καί εἰδικότερα τῶν Καστοριανῶν καί πρός τούς δύο λαούς, καθώς καί τήν φιλειρηνική παράδοση τῆς Πατρίδας μας.
