Τα διαβατάρικα νέφη κινούν
Βραδιάζει, ξημερώνει
φτάνουν τόσες αυγές και δειλινά
χτυπούνε πάντα στο παράθυρό μας
μαζί με τα θαλασσοπούλια
μαζί με τους περαστικούς ανέμους
Φέρνουν αντίλαλους από τα περασμένα
ξυπνούν τους σωπασμένους ήχους
τις φευγαλέες φωνές των μακρινών πραγμάτων
Όλο επιστρέφουν με τις νέες ημέρες κι οι παλιές
κι όσα νομίζαμε για πάντοτε χαμένα
ξαναγυρνούν μες στο τραγούδι ονομασμένα.
“Η εποχή του ύπνου και της αγρύπνιας” – Μελισσάνθη -1950

Επιμέλεια βίντεο/ φωτογραφία/ μοντάζ :Μίλτος Μαλέας

Για να δείτε το βίντεο πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο

www.facebook.com/watch/?v=341679030402658&extid=d7F3lrIvwPjL0VZ0